شما میتوانید یک پدر یا مادر صبور باشید اگر ...

به گزارش کارگرآنلاین  هنوز سه هفته بیشتر از شروع سال نو نگذشته، و من به همین زودی در مسیر رسیدن به یکی از اهدافم برای امسال، یعنی یک مادر صبور شدن، شکست خوردم و عقب نشینی کردم. این چیزیست که الهام، یک مادر، میگوید.

عملکرد شما در راستای رسیدن به اهدافتان چگونه بوده است؟
الف) عالی!
ب) خیلی خوب نبوده.
ج) عقب نشینى کردم.
د) من کلا برای سال جدید اهدافی برای خود تعریف نمیکنم، چون همیشه شکست میخورم.

اگر پاسخ شما به این سؤال گزینه ای غیر از گزینه الف باشد، باید بگویم که به دنیای پدر و مادرها خوش آمدید. تغییر سخت است. اگر آسان بود، ما هیچ وقت در اول هر سال برای خودمان اهدافی را تعریف نمی کردیم که تا آخر سال بدستشان بیاوریم.

ولی به این معنی نیست که تلاش برای تغییر ارزشی ندارد. اینکه تمرین کنیم که صبورتر باشیم، اینکه تمرین کنیم قبل از هر عکس العملی کمی مکث کنیم، اینکه تمرین کنیم وقتی فرزندانمان احساساتشان بر هم میریزد، درکشان کنیم و با آنها همدلی کنیم.

چرا که این یعنی پدر و مادری کردن؛ تمرین، تمرین، تمرین. شاید مهارتمان در آن بیشتر شود ولی هیچ وقت ایده آل نمیشویم. ایده آل بودن غیر ممکن است، حتی هدفمان هم نیست. هدف ما عشق ورزیدن است.

تلاش برای ایده آل بودن ما را از عشق ورزیدن دور میکند، پس آن را رها کنید و برای بدست آوردن چیز بهتری تلاش کنید، چیزی که ارزشش را دارد؛ عشق.

بنابراین اگر برای رسیدن به اهدافتان در سال جدید، یک فرد ایده آل نبودید، به چه معنیست؟ آیا به عنوان یک پدر یا مادر و حتی یک فرد شکست خوردید؟ آیا کنار آمدن با فرزندتان غیر ممکن است؟ آیا باید از تصمیمتان برای تغییر عقب نشینی کنید؟ نه! این یعنی «پدری و مادری کردن» کار بسیار بسیار دشواریست.

امسال هم می گذرد و فرزند شما یکسال بزرگتر می شود. آیا دوست ندارید که در پایان سال به عقب برگردید و ببینید که توانستید خانه ای کمی امن تر، آرامتر و خوشحالتر خلق کنید؟ تنها راه رسیدن به آن نقطه این است که دائما به هدفتان فکر کنید و خودتان را متعهد کنید، و در مسیر حرکتتان هر بار فقط یک قدم بردارید.

بنابراین عقب نشینی نکنید. هر پیشرفت کوچک در مسیر اهدافتان ارزش جشن گرفتن را دارد.

شما خوب میدانید که هر وقت از فرزندتان حمایت میکنید چقدر او بهتر عمل میکند. این قانون برای همه ما کار میکند. بنابراین ببینید به چه کمکی نیاز دارید و آن را برای خودتان فراهم کنید. هر روز، چیزهایی که به شما انگیزه میدهد و در مسیر رسیدن به اهدافتان به شما کمک میکند را بخوانید و گوش کنید. یادتان باشد که گاهی اوقات مجبور میشوید به عقب برگردید؛ دو قدم به جلو، یک قدم به عقب همچنان شما را در مسیر درست قرار میدهد.

چهار راهکار زیر به شما در مسیر این حرکت کمک می کند
با صدای رسا و بلند اهدافتان را بیان کنید، گویی که آنها را به نتیجه رسانده اید، و اینگونه خودتان را برای انجامشان متعهد کنید.تصمیماتتان را بنویسید و در جایی بگذارید که دائما در معرض دید باشد. مثلا «من یک مادر یا پدر صبورتر میشوم.» شاید هم فقط یک کلمه بنویسید که دیدنش به شما انگیزه تغییر بدهد؛ «صبر».

هر روز صبح، عادت کنید که یک قدم برای رسیدن به هدفتان بردارید
مثلا  “امروز هر وقت احساس کردم که به خاطر کار و یا رفتار فرزندم تحت فشار هستم، یک نفس عمیق میکشم و خودم را آرام میکنم.”

هر روز از اینکه آن کار را به بهترین شکل انجام ندادید، خودتان را ببخشید
فرض را بر این بگذارید که بعضی وقتها نمره کامل را نمیگیرید. شاید در ابتدا، خیلی وقتها نگیرید، حتی شاید در تمام طول روز. ولی یادتان باشد که این یک تمرین است. هر بار که فقط کمی بیشتر صبور باشید، سیم پیچی مغزتان را عوض میکنید، بنابراین صبور بودن برایتان کمی آسانتر میشود. دائما به خودتان یادآوری کنید که شما در حال گذر از یک مسیر برای رسیدن به هدفتان هستید، ولی در یک مسیر درست.

در آخر هر روز، اتفاقات آن روز را ثبت کنید. سپس ببینید که قدم بعدی شما برای قرار گرفتن در مسیر درست کدام است. خودتان را اصلاح کنید و دوباره تکرار کنید.

بنابراین هر روز گزارش روزانه را اینگونه بنویسید:
امروز یک کم بهتر بود، ولی همچنان وقتی ناامید و ناراحت میشوم، کنترل آرامشم سخت است. فردا وقتی عصبانی شدم به خودم میگویم  “عصبانیت من اصلا ضروری نیست” یا  “او بچه گانه رفتار میکند، چون یک بچه است.”

امروز خیلی افتضاح بود. امشب خوب میخوابم. فردا دوباره تمام تلاشم را میکنم.

شاید برای برداشتن هر قدمی یکماه زمان بگذارید. خیلی خوب است. چرا که برای ایجاد هر عادت جدید، دقیقا همانقدر زمان لازم است.
فرض را بر این بگذارید که گاهی وقتها مجبور میشوید که چند قدم به عقب برگردید. این به این معنی نیست که شکست خوردید. شخصیت شما را تلاشهایی که برای رسیدن به اهدافتان انجام میدهید میسازد، نه برای بار اول بلکه برای بار سوم و چهارم، و شاید نهم و دهم!